Even voorstellen, ik ben Nelly Andeweg.
Getrouwd met Arie Andeweg en moeder van drie volwassen dochters.
Ook ben ik oma van 6 kleinkinderen.
Wij wonen in Herveld, een dorpje in de Betuwe. (Gelderland)
Mijn allereerste Cavaliertje, heb ik gekocht in 1999 bij Natasja Moonen. Dat was Thana of an excellent choice.
Momenteel hebben we vier Cavaliertjes, heel gezellig allemaal.
Wij hebben een grote tuin, fijn voor onze honden om te rennen en samen te spelen.
Ik ben dol op honden, en op alle dieren in het algemeen, heeft respect voor alles wat groeit, bloeit, en leef!
De hobby van mijn man is het houden en fokken van sier vogels/pluimvee.
Dus onze honden/pups zijn pluimveeproof.
Ik heb voor dit ras gekozen, omdat ze lief intelligent en mooi zijn en een heel fijn karakter hebben.
Ook speelde het een klein beetje mee dat het hoofdje van de driekleur cavalier op het hoofd van de Berner Sennen leek en daarom paste het ook zo mooi bij de Berners die ik toen had.
De drie Berner Sennen honden die ik had waren, vader, moeder, en dochter, een prachtig stel Berners!
Senna moeder Berner, Gresley vader Berner en Iris hun dochter.
Senna en Gresley hebben samen twee nestjes gehad, prachtig die Bernerbeertjes.
Dat was mijn eerste ervaring met het fokken van honden.
Wat waren die puppy's leuk en lief.
Helaas zijn deze drie mooie Berners geschiedenis.
Omdat ik het heel leuk vind om af en toe een nestje pups te hebben, dacht ik waarom geen Cavaliertjes!
Cavalier hondjes zijn heel lief, mooi, slim, en hebben een hoog knuffelgehalte.
Ze nemen in huis net wat minder ruimte in beslag dan de grote Berner honden.
En zo geschiede!
Momenteel fok ik alleen met Vivian en Femke.
Zij hebben alle gezondheidstesten goed doorstaan, zijn goedgekeurd, dus daar gaan we mee verder.
Ik fok volgens de regels van de Cavalierclub, (waar ik ook lid van ben) en van Raad van Beheer.
Ik ben gewoon een particulier fokker.
Ik heb geen kennel, mijn hondjes zijn gewoon bij ons in huis.
De pups worden bij ons in de huiskamer geboren, en groeien ook in huiselijke kring op.
Zo worden ze ook goed gesocialiseerd.
Het is zo leuk om zo'n nestje op te zien groeien, je ziet dan de verschillende karakters en hoe ze met elkaar omgaan.
Je gaat je dan toch ongemerkt weer aan zo'n pupje hechten.
Maar aangezien je echt niet alles kunt houden, voel ik me dan zeer verplicht tegenover zo'n hondje, om daar een heel goed, warm nestje en liefdevol baasje/vrouwtje voor te zoeken.
Als er mensen zijn die zich aanmelden voor zo'n pupje, dan wordt er goed gekeken of ze wel geschikt zijn voor een hondje.
Het is altijd weer mooi, als er een goed adres gevonden wordt, waar zo'n hondje naar toe gaat.
Als ik dan zie hoe gelukkig zij met het Cavaliertje zijn, dan geef dat mij een goed en een tevreden gevoel!
Missie geslaagd!
